(Westland, 26 april 2025, nummer 493). Van harte gefeliciteerd met de Koningsdag, de dag waarop de verjaardag van de koning wordt gevierd. Maar die is toch niet vandaag maar morgen jarig, zal menig oranje gezinde Westlander zich afvragen.
Dat klopt maar ooit is bij Koninklijk Besluit besloten om die verjaardag – als die op zondag valt – een dag eerder te vieren. Dat komt omdat de vroegere koningin Juliana, vlak voor haar opstappen, dat in 1980 besloot. Zij zou vooral religieuze overwegingen hebben gehad en wilde de zondagsrust respecteren.
Gewoon de vlag
Die is ondertussen vrijwel verdwenen in Nederland maar het besluit wordt nog steeds gehandhaafd. Wie het er niet mee eens is mag overigens morgen – zondag – gewoon de vlag uitsteken.
Dat mag vandaag ook maar dan is het vanwege de officiële nationale feestdag. En mag/moet de wimpel er ook bij. In de praktijk vlagt Westland ook komende zondag vrijwel zeker behoorlijk massaal.
Zondagsrust
Volgend weekend hebben we weer een zondagsrust-akkefietje. De dodenherdenking is dan op 4 mei, dit keer ook een zondag. Die datum ligt vast; de herdenkingsbijeenkomsten zijn altijd op 4 mei, dus ook komend weekend.
Zo was het niet altijd want in de jaren voordat de gemeente Westland werd gevormd waren er in tal van kernen dodenherdenkingen op de zaterdagavond ervoor. Zelf nog meegemaakt in bijvoorbeeld in ‘s-Gravenzande.
Nu worden die eigenlijk alleen maar gehouden in de zeven strengste delen van de Bible Belt, zoals Genemuiden. Staphorst, Urk en Rijssen-Holten.
Laatste poging
Bijna een laatste poging om de dodenherdenking niet op een zondag te houden was deze week nog de oproep in Trouw van de vereniging Zondagsrust. Die zich in een advertentie de vraag stelde of die herdenking wel per se gebonden is aan 4 mei?
Voorover bekend hebben orthodox-christelijke protestanten de gemeente Westland niet gevraagd de dodenherdenking niet op zondagavond te houden. Ook is onduidelijk of zij de zondagse dodenherdenkingen principieel mijden.
Vanaf de kerktoren
Op 4 mei is Westland opeens een bundel van dorpen waar iedereen zijn eigen dodenherdenking viert. Vier van de 5 wethouders – één is met vakantie – en de burgemeester houden op verschillende plekken een toespraak.
En lopen dan vaak met een raadslid van een totaal andere politieke kleur samen naar de monumenten. Waar na het taptoe-signaal (in Kwintsheul klinkt dat vanaf de kerktoren), de 2 minuten stilte en het Wilhelmus kransen worden gelegd.
Niet iedereen vrij
De volgende dag is formeel een nationale feestdag om de bevrijding te vieren. Tot 1990 gebeurde dat om de 5 jaar (!), maar nu jaarlijks, al betekent dat niet dat iedereen een vrije dag heeft. Er zijn eigenlijk nooit echte religieuze discussies geweest om de Bevrijdingsdag niet op 5 mei te houden, maar erna. Wel was er altijd een soort ongeschreven wet om de feestviering op zondag ingetogen te houden.
Trouwens, ook voor dit feestje is die datum niet heilig want de burgemeester mag beslissen of er in zijn gemeente festiviteiten op een zondagse Bevrijdingsdag worden toegestaan. Daar is ‘ie weer, de zondagsrust bestaat toch nog steeds. In ieder geval de regels.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.